اپليکيشن شاد، برنامه‌اي بدون برنامه
پلتفرم شاد بر خلاف نامش موجب دردسر‌هاي کثرت براي نزاکت آموزان و معلمان شده است. يکي از مهمترين مشکلاتي که براي دانش آموزان به وجود آمده اين است که اپليکيشن دلشاد فعلا فقط براي گوشي‌هاي اندرويدي عرضه شده است و افرادي که داراي گوشي آيفون هستند و از سيستم عامل iOS بهره‌گيري مي‌کنند، نمي‌توانند از آن کاربرد کنند!
علاوه بر اين، حتي با استفاده از کامپيوتر و لپتاپ مجهز به ويندوز هم به پلتفرم اختصاصي تعليم و پرورش دسترسي نداريد.
به ذکر ساير اگر در دوران قرنطينه کرونايي تلفن به اتفاق نداريد، تلفن به اتفاق هوشمند نداريد، تلفن همراه هوشمند يا تبلت مجهز به اندرويد 4.4 يا بالاتر نداريد، يا حتي آن را هم داريد، اما در محل زندگيتان دسترسي به اينترنت نداريد، بعد امکان ادامه تحصيل هم نداريد.
البته قضيه به همينجا ختم نمي‌شود؛ و دارندگان گوشي و تبلت‌هاي اندرويدي داراي اينترنت هم بدون مشکل نيستند. نظر به اينکه اپليکيشن خوشحال هنوز از «گوگل پلي» قابل دانلود نيست، بسياري از گوشي‌ها پروانه نصب آن را نمي‌دهند و در اين زمينه هم آگاهي رساني درستي سپريدن نشده است. در کناره آن بسياري از کاربران شکايت کرده اند که پس از نصب اپليکيشن، هنگام استوار کردن هويت کد ارسال شده براي آن‌ها شغل نمي‌کند.
همچنين اگر اغلب از يک فرهنگ آموز در خانه داريد ممکن است مجبور شويد براي هر يک از آن‌ها يک خط تلفن جداگانه را برگزيدن دهيد.
دانش آموزاني که مبتلا معلوليت‌هايي همچون ناشنوايي و نابينايي هستند و نزاکت آموزان مدارس استثنايي از ديگر افرادي هستند که نمي‌توانند در دوران قرنطينه به تحصيل خود پيوستگي دهند. کلاس‌هاي چندمقطعي که معمولا در مناطق عشايري يا روستا‌هاي کم جمعيت برگزار مي‌شوند هم جايي در برنامه جديد تعليم و تربيت ندارند. به اين فهرست بايد فرهنگ آموزان مقطع قبل دبستاني و همچنين نهضت سواد آموزي را هم اضافه کرد تا محدوديت‌هاي اپليکيشن شاد بيشتر مشخص شود.
علاوه بر ليست بلندبالاي کسان فوق، ادب آموزان اتباع خارجي هم فعلا امکان استفاده از کلاس‌هاي مجازي را ندارند. آن گونه که آموزش و تربيت گفته است، در مورد اتباع ساير کشورها، کد هويتي اتباع به‌جاي کد ملي درج شود و نيازي به ورود اطلاعات شناسنامه‌اي نيست و امکان ورود اين تقسيم از دانش آموزان هم به‌زودي فراهم مي‌شود.
اپليکيشن دلشاد و دانش‌آموزان غمگين؛ دچاري هاي آپارتايد تحصيلي
پلتفرم اختصاصي؛ ضرورت يا نمايش؟
اصرار تعليم و تربيت براي راه اندازي يک پلتفرم اختصاصي آموزشي در اين مقطع دلنازک از سال تحصيلي در حالي صورت مي‌گيرد که کماکان براي سهم مندي از آن، بايد يکي از پنج پيام رسان ايراني سروش، گپ، آي گپ، بله، يا روبيکا را به انتخاب مدير مدرسه روي گوشي نزاکت آموزان و معلمان نصب شده باشد.
نکته جالب پروا اين است که وزارت آموزش و تربيت براي
مشکلات زيرساختي پيام رسان‌هاي دروني پيش از اين هم براي کارشناسان و متوليان مشخص شده بود و به همين علت بود که اين شرکت‌ها با صرف مبالغ هنگفت نتوانستند حتي در دوران قطع دسترسي به اينترنت بين الملل، جاي واتساپ و تلگرام را بگيرند.
از اين رو چه بسا بهتر بود وزارت تعليم و تربيت به جاي راه اندازي شتابزده يک اپليکشن اختصاصي، چاره‌اي مي‌انديشيد تا معلمان، فرهنگ آموزان، و والدين با استفاده از پيام رسان‌ها و نرم افزار‌هاي جهاني به تحصيل خويش پيوستگي دهند.
قاعدتا اگر نگراني هاي امنيتي مطرح باشد هم به کارگيري برنامه‌هاي بيگانه براي تعليم مجازي حساسيت و خطر بسيار اقليت نسبت به بهره‌گيري مسئول جمهور از چنين برنامه‌هايي دارد، در حالي که ديده شده است حسن روحاني در ارتباطات خويش در دوران قرنطينه از نرم انگيزه ها «اسکايپ» محصول مايکروسافت سهم مي برد.
درباره این سایت